Historia

Zdjęcie nr 1 pochodzi z albumu Teresy Kmieć, a zrobione było w 1953 w parku, popularnie nazywanym kiedyś "Małpim Gajem" - u zbiegu ulic 3 Maja i Żołnierza Polskiego (nazwy dzisiejsze). Na zdjęciu widzimy małą Tereskę Dromont w przedwojennym samochodziku-zabawce. Za dziewczynką w tle budynek gospodarczy z wysoką ścianą, na którym dziś mamy wymalowany morał z Adamem Wójcikiem - znanym koszykarzem z Oławy. Za budynkiem gospodarczym widzimy dach budynku mieszkalnego przy ulicy 3 Maja 3. Dalej w głębi ruiny budynku, w którym przed wojną mieściło się Kasyno Oficerskie stacjonujących wojsk w Oławie (dziś nie istnieje). Całkiem po lewej widać krawędź budynku mieszkalnego przy ulicy 3 Maja 10.

Zdjęcie nr 1 pochodzi z albumu rodziny Drzewińskich i zrobiono je w 1949 w Rynku. Na zdjęciu widzimy od lewej Wacławę Dyl, mamę Wacławy /.../, panią Piątkową, dalej Jadwigę Drzewińską i Henryka Dyla. W głębi trzy kamieniczki, które przetrwały wojnę na stronie wschodniej Rynku. Po prawej jest dzisiejsza ulica B. Głowackiego, widać ścianę budynku przedwojennego, który spłonął w czasie wojny.

Victor von Matuschka, zamieszkały w Kolonii, opisał i nadesłał nam losy swego ojca – grafa Michaela (1888 -1944) – głęboko wierzącego i oddanego chrześcijanina, doktora prawa, podporucznika huzarów w Oławie, landrata opolskiego w latach 1923 – 1933. Został on współczesnym bohaterem i niemieckim męczennikiem. Związany z opozycyjną antyhitlerowską organizacją “Kreisauer Kreises” (Krąg z Krzyżowej), po nieudanym zamachu Adolfa Hitlera w Wilczym Szańcu koło Kętrzyna w dniu 20 lipca 1944 roku, został stracony w berlińskim więzieniu Plötzense 14 września 1944 roku o godzinie 16.43

Historia to nieskończona kopalnia tajemnic i niewyjaśnionych zagadek, które fascynują badaczy i amatorów przeszłości. Niektóre fakty są na tyle zaskakujące, że trudno uwierzyć w ich prawdziwość. W niniejszym artykule przedstawiamy kilka mniej znanych, ale niezwykle interesujących faktów historycznych, które z pewnością poszerzą twoją wiedzę.

Pięć miesięcy po zakończeniu II wojny światowej społeczność mieszkańców Oławy liczy ponad 2 000 mieszkańców, a pięć lat później już niespełna 8 000. Kolejne przyrosty są wynikiem powojennego wyżu demograficznego. Z jednym wyjątkiem. Są nim lata 1956-1958, w których miała miejsce tzw. "druga ekspatriacja", mylnie nazywana przez niektórych drugą repatriacją

Po wczorajszej informacji o pożarze pustostanu w Polwicy Przemysław Pawłowicz poinformował nas, że chodzi o dom "Orlisa". Czyli kogo?

To ciekawa, a bardzo mało znana część naszej lokalnej historii. Polonia we Francji składała się z dwóch głównych grup społecznych. Pierwsza przeważająca liczebnie to typowi emigranci zarobkowi z początku lat trzydziestych XX wieku. Stanowili ją górnicy, pracownicy dużych zakładów przemysłowych, a również rolnicy. Druga grupa to emigranci polityczni z drugiej połowy lat trzydziestych tegoż wieku o poglądach lewicowych.

To historia miejsca, które dziś bardziej jest znane jako Skwer Adama Wójcika - legendarnego koszykarza rodem z Oławy

Dlaczego "Klejarnia"? Dlatego, że w moim już dość długim życiu ten temat i jemu pokrewne wielokrotnie się przewijały, a spisując od kilku lat wspomnienia o Oławie i jej mieszkańcach nie mogę tego wątku pominąć

Zdjęcie nr 1 jest z 2024 roku i pochodzi z albumu Wojciecha Mazura - na pierwszym planie Antoś i Ignaś, w głębi widzimy Gminną Szkołą Podstawową im. Polskich Noblistów przy ulicy Lwowskiej, do której chodzą.

Zdjęcie nr 1 pochodzi z albumu Mariana Dziurki, a zrobione zostało w latach sześćdziesiątych koło mostu na kanale Odry na Zwierzyńcu. Pan Marian siedzi na skuterze mari Lambretta.W głębi widać zabudowania Ścinawy Polskiej.

Wymienione w tytule miasta to - używając terminologii kolarskiej - miejsca startu, lotnych finiszów i meta kolejowo-pieszej eskapady uczniów oławskiego liceum w lipcu 1955 r.