Historia

Victor von Matuschka, zamieszkały w Kolonii, opisał i nadesłał nam losy swego ojca – grafa Michaela (1888 -1944) – głęboko wierzącego i oddanego chrześcijanina, doktora prawa, podporucznika huzarów w Oławie, landrata opolskiego w latach 1923 – 1933. Został on współczesnym bohaterem i niemieckim męczennikiem. Związany z opozycyjną antyhitlerowską organizacją “Kreisauer Kreises” (Krąg z Krzyżowej), po nieudanym zamachu Adolfa Hitlera w Wilczym Szańcu koło Kętrzyna w dniu 20 lipca 1944 roku, został stracony w berlińskim więzieniu Plötzense 14 września 1944 roku o godzinie 16.43

Historia to nieskończona kopalnia tajemnic i niewyjaśnionych zagadek, które fascynują badaczy i amatorów przeszłości. Niektóre fakty są na tyle zaskakujące, że trudno uwierzyć w ich prawdziwość. W niniejszym artykule przedstawiamy kilka mniej znanych, ale niezwykle interesujących faktów historycznych, które z pewnością poszerzą twoją wiedzę.

Pięć miesięcy po zakończeniu II wojny światowej społeczność mieszkańców Oławy liczy ponad 2 000 mieszkańców, a pięć lat później już niespełna 8 000. Kolejne przyrosty są wynikiem powojennego wyżu demograficznego. Z jednym wyjątkiem. Są nim lata 1956-1958, w których miała miejsce tzw. "druga ekspatriacja", mylnie nazywana przez niektórych drugą repatriacją

Po wczorajszej informacji o pożarze pustostanu w Polwicy Przemysław Pawłowicz poinformował nas, że chodzi o dom "Orlisa". Czyli kogo?

To ciekawa, a bardzo mało znana część naszej lokalnej historii. Polonia we Francji składała się z dwóch głównych grup społecznych. Pierwsza przeważająca liczebnie to typowi emigranci zarobkowi z początku lat trzydziestych XX wieku. Stanowili ją górnicy, pracownicy dużych zakładów przemysłowych, a również rolnicy. Druga grupa to emigranci polityczni z drugiej połowy lat trzydziestych tegoż wieku o poglądach lewicowych.

To historia miejsca, które dziś bardziej jest znane jako Skwer Adama Wójcika - legendarnego koszykarza rodem z Oławy

Dlaczego "Klejarnia"? Dlatego, że w moim już dość długim życiu ten temat i jemu pokrewne wielokrotnie się przewijały, a spisując od kilku lat wspomnienia o Oławie i jej mieszkańcach nie mogę tego wątku pominąć

Zdjęcie nr 1 jest z 2024 roku i pochodzi z albumu Wojciecha Mazura - na pierwszym planie Antoś i Ignaś, w głębi widzimy Gminną Szkołą Podstawową im. Polskich Noblistów przy ulicy Lwowskiej, do której chodzą.

Zdjęcie nr 1 pochodzi z albumu Mariana Dziurki, a zrobione zostało w latach sześćdziesiątych koło mostu na kanale Odry na Zwierzyńcu. Pan Marian siedzi na skuterze mari Lambretta.W głębi widać zabudowania Ścinawy Polskiej.

Wymienione w tytule miasta to - używając terminologii kolarskiej - miejsca startu, lotnych finiszów i meta kolejowo-pieszej eskapady uczniów oławskiego liceum w lipcu 1955 r.

Zdjęcie nr 1 pochodzi z albumu Aleksandry Ulatowskiej, a zrobiono je w czasie pochodu pierwszomajowego w 1960 roku na ulicy Brzeskiej. Na zdjęciu widzimy pana Kazimierza Jakubowskiego, który prowadzi Zespół Pieśni i Tańca przy PSS Społem, Krystynę Nabiałczyk, Elżbietę Bykowską, Dziunia Rozenka, Olę Polerowicz i Urszulę Nabiałczyk. Na zdjęciu nie ma jeszcze budynku po prawej stronie na Brzeskiej i budynku, w którym przez lata była "Moda Damska", w głębi brakuje budynku Rynek 30-28-26 i budynku po prawej stronie ulicy Wrocławskiej.

W drugiej połowie października 1945, po długiej podróży, która miała smutny początek w Kołomyi, moim "nowym światem" stał się Zwierzyniec. Nie, to nie zoo ani park ze zwierzętami. To miejsce w powiecie oławskim, później osiedle i ulica Zwierzyniec Duży w Oławie, po kilku miesiącach w Oławie