Postawiono go około 1920 roku, na skwerze między obecną ulicą 1 Maja a Spacerową. Aby się do niego zbliżyć, należało wejść po kilku schodach. Dookoła posadzono ozdobne krzewy oraz drzewa. Pomnik wykonany ze śląskiego marmuru o kształcie prostokąta i wysokości trzech metrów, stanął na płytach tworzących małe, dwupoziomowe podwyższenie. Po bokach wstawiono prawdopodobnie brązowe tablice, z nazwiskami dziewięciu poległych huzarów. Po jednej stronie wyryto dwie małe, skrzyżowane husarskie szable. Po wojnie pomnik znikł. Na jego fundamencie ustawiono jeszcze jedną płytę tak, więc podstawa tworzyła małą piramidę. Na niej umieszczono największą część dawnego pomnika, upamiętniającego ofiary "Oławskiej krwawej niedzieli" (o nim wkrótce) i poświęcono gen. Karolowi Świerczewskiemu. Po 1990 roku tę konstrukcję rozmontowano. Z pomnika, upamiętniającego huzarów, do dziś zachowała jedynie podstawa, czyli płyty, na których stoi betonowa donica.
Do 1990 roku na miejscu pomnika huzarów stał monument, upamiętniający gen. Świerczewskiego. Nowy oławski monument, Pomnik Niepodległej, odsłonięty w 2018 roku z okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.
Tekst i fot.: Piotr Turek [email protected] Ilustracje archiwalne: Izba Muzealna Ziemi Oławskiej
Napisz komentarz
Komentarze