Podstawą jej budowy było ogromne zainteresowanie lokalnych właścicieli majątków ziemskich, dostrzegających w nowej formule kolei okazję do zapewnienia swoim gospodarstwom sprawnego, masowego i co najważniejsze - szybkiego środka transportu produktów rolnych. Powiat oławski bowiem, z racji korzystnych warunków klimatycznych i gleb pszenno-buraczanych, był dużym producentem buraków cukrowych, przerabianych głównie w odległych cukrowniach Strzelina i Ziębic. Z drugiej strony perspektywa budowy lokalnego połączenia spodobała się władzom powiatu, które w kolejce upatrywały możliwość lepszego kontaktu między miastem a wsią. Warto także zwrócić uwagę na ekspansywność firmy “Lenz & Co”, potentata w budowie i eksploatacji kolejek na terenie Niemiec, mającej doskonały kontakt z władzami powiatów.
Kolejka Oławska SA
Budowa była inicjatywą prywatną, niezależną od Kolei Rzeszy (“Reichsbahn”) i możliwa dzięki ułatwieniom, wynikającym z ustaw o kolejkach. W tym celu przedsięwzięcie przyjęło postać spółki akcyjnej - Kolejka Oławska SA (“Ohlauer Kleinbahn” AG), której udziałowcami, co ważne, stali się właściciele rolniczych terenów i zakładów przetwórstwa rolnego, przez które poprowadzono kolej. Kapitał zakładowy spółki wynosił 1.588.000 marek i składał się z 1.588 akcji o nominale 1.000 marek każda. Kolejkę Oławską wybudowała prywatna spółka “Lenz & Co” z Berlina. Oddana do eksploatacji 1 października 1910, miała szlak jednotorowy, o normalnej szerokości toru (1.435 mm). Połączyła ze sobą 10 miejscowości. Zapewniała też łączność między dwoma liniami kolei państwowej Wrocław - Opole i Wrocław - Kłodzko - Międzylesie. W momencie uruchamiania linii kolejowej spółka Kolejka Oławska SA zatrudniała łącznie 20 pracowników na różnych stanowiskach - zarówno urzędowych jak i robotniczych. Z czasem liczba zatrudnionych osób wzrosła, osiągając w 1938 roku stan 31. Zapewne sezonowo, zwłaszcza w okresie trwania kampanii buraczanej, zatrudniano dodatkowych pracowników.
Napisz komentarz
Komentarze