.
- Znałam bardzo dobrze pana Tadzia - on mimo ciężkiej choroby nowotworowej i samotności, niemal codziennie wychodził na krótkie spacery, najczęściej na zakupy do "Tesco" lub "Biedronki", gdzie lubił też zostawać na dłużej i czytać wyłożone tam na półkach różne kolorowe i codzienne gazety, bo na ich zakup nie było go stać - opowiada sąsiadka. - Już we wtorek trochę się zaniepokoiłam, bo go nie widziałam ze dwa lub nawet trzy dni, ale tak naprawdę przestraszyłam się, gdy jedna z koleżanek w bloku powiedziała mi, że u pana Tadzia ciągle pali się światło....
po tygodniu byłoby czuć
Nawet dzień to za długo. A wystarczy mieć prawdziwych przyjaciół i na wszelki wypadek dać im klucz. Na wszelki wypadek, czyli właśnie na taką okazję, jak ta opisana, bo to akurat jest pewne, taki koniec prędzej czy później. Może starszym osobom trzeba podpowiadać takie rozwiązania, skoro sami już nie dają rady się zabezpieczyć?
Straszna afera, jak nie miał rodziny to sobie leżał.
Dobrze że 3 miesiące tam nie leżał albo 3 lata. bo i tak mogło być.