tu-olawa

Druga część tekstu Tomasza Gałwiaczka jest kontynuacją historii oławskiego Urzędu Bezpieczeństwa i zatrudnionych tam funkcjonariuszy

“Dwa serca” - to tytuł publikacji Iwony Płaczek, poświęconej Wicyniowi, którą będzie można nabyć 30 maja w Biskupicach Oławskich na III Światowym Zjeździe Wicynian i Kresowian

Masaż to najstarsza oraz jedna z najlepszych metod terapeutycznych i leczniczych. Doskonale sprawdza się w kosmetyce. Mimo to poszukuje się coraz nowszych metod upiększania ciała, wykorzystując do tego nowe techniki. Okazuje się, że połączenie starego z nowym może przynieść zaskakujące efekty...

Z Jolantą Malanowską, konsultantem Dolnośląskiego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli - rozmawia Xawery Piśniak

Od września nie będzie zerówek w przedszkolach. Sześciolatki trafią do szkół. To wywołało sporo kontrowersji. Rodzice nie są zadowoleni z tej decyzji, mają wiele obaw związanych z nową sytuacją. Czy jest się czego bać? Jerzy Hadryś, zastępca burmistrza Oławy, wyjaśnia wątpliwości

Maria Domaradzka, dyrektor Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 im. Tadeusza Kościuszki w Oławie opowiada o nowych pomysłach i propozycjach dla uczniów oraz dlaczego szkoła nie ma żadnych kompleksów

Z 20-letnim oławianinem Michałem Korzeniowskim, który od dwóch lat siada w wolnych chwilach za sterami szybowca i jeszcze w tym roku chce zdobyć licencję, rozmawia Piotr Turek

Dziś publikujemy pierwszą część kolejnego artykułu naszego współpracownika, zatrudnionego we wrocławskim oddziale Instytutu Pamięci Narodowej. Jest to kontynuacja historii oławskiego Urzędu Bezpieczeństwa i zatrudnionej tam kadry kierowniczej

Z Adamem Dziadurą, lekarzem w oławskim hospicjum, rozmawia Wioletta Kamińska

Z oławianinem Piotrem Wałcerzem, dyrektorem wrocławskiej filii Towarzystwa Edukacji Bankowej „Edukacja”, rozmawia Kryspin Matusewicz

Z dyrektorem Katolickiej Szkoły Podstawowej Caritas Archidiecezji Wrocławskiej im. ks. Jana Twardowskiego w Kotowicach, Wiolettą Odorczyk -rozmawia Kryspin Matusewicz

Był rok 1978, a może 1979. W „Jelczu” wdrażano wtedy nową licencję na wywrotki. Ojciec, pracownik zakładów, przyniósł 4-letniemu Wojtkowi plakat wywrotki. On bawił się nim tak długo, aż go zniszczył. Tego samego roku, 1 maja, fabryka otworzyła swoje bramy rodzinom pracowników. Wojtek, trzymający ojca za rękę, nie chciał oglądać maszyn. Z zaciekawieniem oglądał za to ciężarówki i autobusy...