Powstanie to symbol i świadectwo umiłowania wolności [ZDJĘCIA]

- Uroczystość rozpoczynamy dźwiękiem syren - mówiła dyrektor Miejsko-Gminnego Centrum Kultury Dorota Miś-Hanys. - Wtedy, 79 lat temu, był on sygnałem to rozpoczęcia walk, dziś to moment na zadumę i refleksję. Spotkaliśmy się dziś, by złożyć hołd powstańcom, poległym za wolną Polskę.

Po tym krótkim wprowadzeniu powitała zebranych, wśród których byli: wiceburmistrz Romuald Piórko, przewodnicząca Rady Miejskiej Beata Bejda, radni RM, sekretarz UMiG Dariusz Koprowski oraz mieszkańcy (w tym liczna grupa związana z Ośrodkiem Edukacyjno-Historycznym "Ogniwo" i Stowarzyszeniem Patriotycznym "Jednostka Sokołów").

- 79 lat temu, dokładnie 1 sierpnia o godz. 17.00 w Warszawie wybuchło największe wystąpienie zbrojne Polskiego Państwa Podziemnego - kontynuowała Miś-Hanys. - Ta akcja była ostatnią nadzieją na odzyskanie niepodległości i uwolnienie się od władzy niemieckiego okupanta. Choć powstanie planowano na kilka dni, trwało ponad dwa miesiące. Były to 63 dni ciężkich walk, nadziei i wiary w zwycięstwo, a także cierpienia i śmierci. Heroiczna walka o wolność miasta, zakończyła się jego zniszczeniem i pochłonęła około 150 tysięcy ofiar. Za to poświęcenie powstańcom należy się chwała i część. Pochylmy głowy w zadumie i milczeniu, aby uczcić wszystkich, którzy polegli podczas Powstania Warszawskiego.

Uroczystość odbywała się na placu Jana Pawła II. Po tym jak ucichł dźwięk syren, odśpiewano Mazurka Dąbrowskiego. Po zapowiedzianej przed dyrektor MGCK chwili ciszy głos zabrał wiceburmistrz Romuald Piórko: - Spotykamy się dziś w 79. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, które zostało zorganizowane przez Armię Krajową i było największą w czasie II wojny światowej walką podziemnej armii z regularną armią niemiecką. Cele powstania były dwa - pierwszy militarny przeciwko agresorowi, a drugi polityczny, przeciwko Związkowi Radzieckiemu. Musimy pamiętać o tym, że armia radziecka była już wtedy pod Warszawą. Zamysł organizacji powstania polegał na tym, by wyzwolić miasto, zanim wkroczy armia radziecka, i tym sposobem wzmocnić pozycję rządu RP na uchodźstwie w rozmowach międzynarodowych, zapobiegając w ten sposób sowietyzacji Polski. To się nie udało, Stalin rozszyfrował intencje, wstrzymał atak na kierunku warszawskim, odmówił udzielenia pomocy i to doprowadziło do klęski powstania po 63 dniach. Obudził się duch w narodzie. Według różnych szacunków zginęło 150-200 tys. mieszkańców Warszawy, w tym około 16 tys. powstańców. 20 tys. osób było rannych, a 15 tys. wzięto do niewoli. Dziś jesteśmy winni oddać im cześć. Zarówno tym, którzy dzielnie walczyli, jak i wszystkim cywilom, którzy stracili życie w trakcie tej okrutnej wojny. Dzisiejsze spotkanie powinno być dla nas przestrogą, do czego prowadzi faszyzm, nacjonalizm, brak tolerancji, miłości i poszanowania ludzkiego życia.

Więcej o uroczystości - w papierowym wydaniu "Gazety Powiatowej".