Prawdopodobnie pierwsze stacjonarne kino w Oławie powstało w 1914 roku, w sali gospody "Pod Czarnym Orłem" ("Zum Schwarzen Adler"), przy ulicy Wrocławskiej, i nosiło nazwę "Kino Centralne" ("Central-Lichtspiele"). Właścicielem był Walter Umpfenbach.
Kino przy ulicy Młyńskiej, dawniej Mühlstrasse, powstało w 1923, z przebudowanej sali balowej gospody "Ruciany Wianek" ("Rautenkranz"). Właścicielem był Hermann Woischnig, a kino nazywało się "Teatr pałacowy" ("Palast-Theater"). W późniejszym okresie obiekt przejął Walter Umpfenbach. Na reklamie z tego okresu można przeczytać, że "pokazy najnowszych filmów odbywają się codziennie, od poniedziałku do piątku, o godz. 6.00 i 8.15, w soboty i niedziele o godz. 4.00, 6.15 i 8.30". W budynku znajdowały się bar i restauracja, z których korzystali goście przed seansem. Organizowano tam także zabawy oraz występy teatralne.
Po wojnie
Pierwsze większe grupy nowych mieszkańców zaczęły przybywać do Oławy w czerwcu 1945 roku. Większość z nich dotarła tutaj w bydlęcych wagonach, a podróż nierzadko trwała kilka tygodni. Niektórzy myśleli, że niebawem wrócą do swoich dawnych domów, inni od razu zaczęli organizować sobie nowe życie. Niemieccy mieszkańcy Ohlau pozostawili po sobie wiele sprzętu, który Polacy mogli wykorzystać. Szybko zaczęto odgruzowywać miasto, poniemieckie fabryki wznowiły pracę, a sklepy zapełniły się towarem. To sprawiło, iż miasto w kilka lat po wojnie na nowo ożyło. Z relacji pierwszych oławian wynika, że szybko też zaczęło funkcjonować kino. Dużym atutem była sala, w której organizowano różne imprezy. Tam np. 27 stycznia 1946 odbyła się uroczysta rocznica "wyzwolenia Oławy spod okupacji hitlerowskiej".
Napisz komentarz
Komentarze