Złota miłość Dziurków

Historia Zofii i Mariana Dziurków potwierdza, że nawet po pół wieku wspólnego życia można się razem bawić oraz smucić, ciesząc się szacunkiem i miłością...

Oława
Jubileusz 

Uroczystość odbyła się 17 sierpnia w Sali Rycerskiej. Jubilaci otrzymali prezydenckie medale „Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie” oraz gratulacje i życzenia od burmistrza Oławy Franciszka Października.
Marian spotkał Zofię w jednym z koszalińskich barów, gdzie była bufetową. Zapytał, czy może odprowadzić ją do domu. Zgodziła się. Potem musiał wracać do ciężko chorej matki, którą się opiekował. Zaproponował Zofii, żeby do niego przyjechała. Po trzech tygodniach odwiedziła Mariana, a po dwóch miesiącach wzięli ślub w 1955 roku.
- Na początku nie potrafiliśmy się dogadać, jedno wolało sadzić kwiaty, a drugie kartofle - śmieje się pan Marian. Ponad 50 lat jest myśliwym i może się pochwalić pokaźnymi trofeami. Ma pod opieką dwie szkoły - w Wierzbnie i w Oleśnicy Małej, gdzie prowadzi pogawędki na temat życia zwierząt.
Mają dwie córki - Annę i Renatę. Na dzieci zdecydowali się późno, oboje pochodzili z biednych rodzin. Doczekali się dwojga wnucząt - Konrada i Poli. Oboje pracowali w Spółdzielni Inwalidów
w Oławie, do emerytury w 1990 roku. Mieszkają z córkami, zięciem i wnukami. - Mamy duży ogród, którym zajmuje się żona z córkami - dodaje Marian.

(KaSa)