Historia

Dziś od rana grupa mieszkańców Grędziny, wsparta przez strażaków miejscowej OSP oraz członków Lokalnej Grupy Zwiadowców Historii, porządkuje stary poniemiecki cmentarz ewangelicki

Zdjęcie nr 1 pochodzi z albumu Teresy Wasilewskiej, a wykonane zostało w 1969 roku na podwórku przy ul. Lipowej 20a-b. Na zdjęciu Anna Waszczyszyn (z domu Łabuńska) z bratem. Po lewej widzimy dom od podwórka przy ulicy Lipowej 20. Na wprost dom przy ulicy ks. Kutrowskiego 6.

- Jestem też przerażona - tak mówiła wczoraj Zdzisława Ostropolska z Jelcza-Laskowic, obecnie mieszkanka Miłoszyc, zwiedzająca pałac przy ul. Kukułczej w Jelczu-Laskowicach w ramach I Dnia Muzeów. Cieszy się, że mogła ponownie zobaczyć to miejsce, park i pałac, ale w oczach ma zupełnie co innego, bo zapamiętała ten pałac z dzieciństwa, podobnie jak piękny park. A teraz wszystko wygląda tak, jak wygląda...

Dla takich zdjęć wart prowadzić tą rubrykę - jest to jedno z najciekawszych zdjęć, jakie otrzymaliśmy w tym roku. Zaznaczam, że jest to jedyne powojenne zdjęcie tego budynku w zbiorach Izby Muzealnej Ziemi Oławskiej. Ale zacznijmy od początku. Do redakcji "Gazety Powiatowej" to zdjęcie przyniosła pani Jolanta Malanowska. Do tego informacja, że na zdjęciu przy fontannie stoją Adam Specht, jego siostra Bożena oraz kuzynka Jagoda., a w domu na zdjęciu za dziećmi mieszkała rodzina Spechtów, która przyjechała do Oławy w 1946 roku. To byli Ludwik i Elżbieta Spechtowie oraz ich dzieci Kazimierz, Zbigniew i Krystyna. Po przeciwnej stronie placu, w obecnym budynku Urzędu Gminy Oława, mieszkał ich kolejny syn Józef z żoną Ireną. Gdy dom burzono w latach 60., musieli go opuścić. W to miejsce powstał długi blok, w którym przez lata były słynne "Delikatesy" .

Ruszyło stawianie tablic informacyjnych w lasach między Jelczem-Laskowicami a Bystrzycą. Mają opowiadać wojenną historię, po której pozostały obiekty na leśnym poligonie, schrony, kulochwyt itp.

Zdjęcie nr 1 pochodzi z albumu Floriana Karga, powstało w roku 1953. Na zdjęciu widzimy Martę Karg na ulicy Krótkiej 3. Przy wejściu do sklepu są 2 stopnie i bardzo masywne kraty w oknach wystawowych. Niestety, nie udało mi się ustalić, co wtedy w tym sklepie sprzedawano. Po lewej stronie widać nieuprzątnięte gruzy budynku zniszczonego w czasie wojny. Potem dość długo by tam trawnik, przez który młodzież chodząca do ogólniaka skracała sobie drogę. Czasami skrócił sobie drogę i Pan Profesor. Ktoś postawił tabliczkę z napisem "Tylko osły depczą trawniki", a wtedy młodzież zaczaiła się z aparatem fotograficznym, z zamiarem zrobienia zdjęcia tym "roztargnionym", ale się nie udało i ostatecznie skończyło się awanturą. Po lewej, już po zlikwidowaniu trawnika, na początku lat sześćdziesiątych wybudowano budynek mieszkalny z apteką na parterze, która nazywała się wtedy Piastowska.

Dr Tomasz Gałwiaczek nowym nauczycielem "Ogólniaka". Taką informację na swoim Facebooku opublikowało Starostwo Powiatowe

Dziś zdjęcie z albumu Aleksandry Ulatowskiej, wykonane zostało w 1946 roku na dachu ówczesnego budynku na rogu Rynku i ulicy Bartosza Głowackieg

W kolejnym odcinku "Ratowice – Mała Ojczyzna", dziś o rodzinie Treske. Na podstawie wspomnień Joanny Walczak opracowała Krystyna Skowera.

Trwa konserwacja sarkofagu księcia Christiana Ludwika, który urodził się w oławskim zamku, ale zmarł po dwóch miesiącach

Kilkadziesiąt osób wzięło udział w tym rajdzie po ciekawym miejscach Oławy, o których opowiadał Lesław Mazur

Historię możemy poznawać na rozmaite sposoby. Dobrze, jeśli żyją jeszcze świadkowie wydarzeń i mogą nam o tym opowiedzieć. Im dalej podążamy tropem minionych lat, tym bardziej musimy polegać na śladach, jakie Historia po sobie pozostawia w postaci zdjęć, zapisków, dokumentów, budynków i wszelkiego rodzaju przedmiotów, większych i mniejszych. Badając od długiego już czasu dzieje oławskiego złotnictwa w XVII i XVIII wieku sięgaliśmy do wielu zachowanych archiwaliów aby wydobyć z nich informacje, na podstawie których moglibyśmy jak najwierniej opisać historię tego rzemiosła w Oławie. Podczas kwerend w wielu archiwach napotykaliśmy dokumenty, które przekazywały nam informacje o Oławie i regionie jakich na próżno szukać w znanych ogólnie publikacjach. W każdym przypadku było to niespodziewane i dalsze poszukiwania lub weryfikacja tych źródeł prowadziła do zupełnie nieznanych postaci, wydarzeń i okoliczności dawnego oławskiego mikroświata. Nic bardziej mylnego, jeśli przechadzamy się ulicami miasta sądząc, że mijane budynki, szczególnie zabytkowe mają już znaną i opowiedzianą w pełni historię. Dotyczy to również dawnych mieszkańców miasta. Chcielibyśmy przybliżyć czytelnikom kilka niezwykłych historii i faktów o zdarzeniach czy oławskich zabytkach, tylko z pozoru "oswojonych", o znanych oławskich osobistościach, którym poświęcono wiele stron teksu i o tych oławianach, którzy niezasłużenie, niewytłumaczalnie przepadli w mrokach niepamięci. Takim klasycznym przypadkiem oswojenia i zapomnienia zarazem jest kościółek pod wezwaniem św. Rocha.