Małgosia

- Jedynie kara 25 lat pozbawienia wolności spełnia swoją rolę - mówił sędzia. Odnosząc się do braku zróżnicowania kary, sąd stał na stanowisku, że posiadanie rodziny, nienaganne zachowanie się, upływ czasu czy nawet pełnienie przez lata zaszczytnej roli strażaka nie może być okolicznością łagodzącą. - To nie powinno być przesłanie do specjalnego traktowania - mówił sąd odnosząc się do wysokości kary dla Norberta B. - Mógł ujawnić okoliczności popełnienia czynu, wtedy mógłby liczyć na łagodniejsze potraktowanie, ale sąd tego nie dostrzegł, tej skruchy i chęci wynagrodzenia czynu.

Gdy ruszył proces Norberta B. i Ireneusza M. sprawą ponownie żyła cała Polska, fot. Jerzy Kamiński

Norberta B. tuż po ogłoszeniu wyroku zakuto w kajdanki i odprowadzono do aresztu.

- Apelacja będzie - zapowiedziała mecenas Renata Kopczyk, obrończyni Norberta B., komentując wyrok. - Dla nas dalej istnieją wątpliwości, co tego materiału dowodowego, o którym sąd dzisiaj powiedział, że jest ekstremalnie mocny. Natomiast nie zająknął się ani słowem, co jest dla nas zadziwiające, co do wątpliwości, które cały czas podnosimy, że materiał DNA jest tak świetnej jakości po 20 latach, że na rajstopach mamy czysty profil DNA oskarżonego, a nie ma profilu pokrzywdzonej. W ustnym uzasadnieniu nic nie usłyszeliśmy też na temat tego, jak uzasadnić to, że oskarżeni mieliby działać wspólnie i w porozumieniu. Nie było nic na temat tego, jak się tam znaleźli, w jaki sposób się poznali, jeżeli nie znali się wcześniej. Co więcej, nikt nie widział, aby mój klient w ogóle znalazł się na podwórku, gdzie potem znaleziono ciało ofiary. Ta wątpliwość też nie została wyjaśniona. Dla mnie ustne uzasadnienie sądu nie odpowiedziało na żadną z naszych wątpliwości. Mój klient miał świadomość, że dzisiaj to się może tak skończyć, ale on cały czas liczył na uczciwy wyrok. Sam fakt aresztowania go przed kamerami jest dla mnie wysoce bulwersujący. Uzasadnienie sądu w kwestii tego, że nie zmienia faktu to, że ma żonę, dzieci i jest strażakiem, też budzi pewien sprzeciw obrony. 

- Jestem zadowolony z wyroku - mówił z kolei prokurator Dariusz Sobieski z Prokuratury Krajowej. - Sąd stwierdził sprawstwo i winę oskarżonych. Nie budzi ona wątpliwości. Mamy rozbieżność co do naszego wniosku o karę i w tym zakresie będziemy się zastanawiać po zapoznaniu się z pisemnym uzasadnieniem wyroku. Na pewno wniosek o apelację złożymy. Nie budzi wątpliwości, że oskarżeni nie są jedynymi sprawcami tego czynu, co wynikało już z aktu oskarżenia. Są inni sprawcy i ich wciąż szukamy. Chciałbym w tym miejscu zaapelować jeszcze raz - jeżeli są osoby, które posiadają wiedzę na temat tego zdarzenia, to proszę, aby się zgłosiły do Prokuratury Krajowej we Wrocławiu, by podzielić się tą wiedzą, jeżeli może ona mieć wpływ na całkowite wyjaśnienie tej sprawy, a przede wszystkim ustalenie osób, które brały udział w tym czynie. Bo my się zgadzamy z tym, co powiedział sąd, że był to zbiorowy gwałt, który zakończył się śmiercią Małgosi.

Tuż po ogłoszeniu wyroków skazujących w procesie miłoszyckim do dziennikarzy podeszli rodzice Małgosi i tak komentowali wyroki po 25 lat dla obu oskarżonych: - Dlaczego musieliśmy czekać aż 20 lat?

Ojciec Małgosi opowiadał, że w tym czasie jeden ze skazanych nieprawomocnym wyrokiem Norbert B. miał czas spłodzić dzieci, założyć rodzinę, wybudować dom: - A my przez dwadzieścia lat ginęliśmy i giniemy dalej! Ale widocznie Małgosia czuwa i czuwała nad nami. Ja miałem dawno umrzeć, ale jakoś żyję. Dla tej chwili też. Dzięki temu sądowi, że jednak tak rozeznał te dowody, które są ważne i prawdziwe, bo DNA jest dowodem świętym i tego nikt nie jest w stanie ruszyć. I powiedzcie Ziobrze, niech raz na zawsze odp...oli się od mojego dziecka, niech nie robi już konferencji, niech nie pieprzy o jakiejś benedyktyńskiej pracy. Bo ten policjant z Miłoszyc tylko wziął tę reklamówkę, gdzie były majtki Małgosi, jej sukienka, rajstopy i zawiózł to do laboratorium, gdzie to wszystko wyszło. Ludzie, dlaczego oni nam to robili przez tyle lat? Dlaczego? A teraz sąd wyraźnie powiedział, że dowody są ekstremalnie mocne. I to są te nasze dowody.

W październiku 2020 Norbert B. jednak wyszedł na wolność. Taką decyzję podjął Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, zwalniając go z aresztu tymczasowego. Norbert B. przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu odpowiadał z wolnej stopy. Dopiero po ogłoszeniu wyroku sąd nakazał jego aresztowanie. Tuż po tym obrończyni Norberta B. mecenas Renata Kopczyk komentowała, że aresztowanie go w świetle kamer było niepotrzebne, bo jej klient do tej pory był wolnym człowiekiem, przyszedł na ogłoszenie wyroku, chociaż nie musiał, a przez cały czas trwania procesu udowodnił, że nie ma z jego strony obawy matactwa czy ucieczki. Jej zdaniem zagrożenie wysoką karą to za mało, aby podjąć decyzję o aresztowaniu, bo muszą do tego zaistnieć dodatkowe przesłanki, czyli właśnie np. udowodnione prawdopodobieństwo, że jej klient będzie chciał uciekać lub w bezprawny sposób utrudniać postępowanie. Mecenas Kopczyk złożyła zażalenie na areszt swojego klienta - skuteczne. Sąd Apelacyjny zmienił decyzję o aresztowaniu, zwalniając jej klienta. Do czasu ewentualnego uprawomocnienia się wyroku Norbert B. pozostanie na wolności. Utrzymany został areszt dla drugiego skazanego - Ireneusza M.

Norbert B. jeszcze tego samego dnia opuścił areszt. Nie zastosowano wobec niego także innych środków zapobiegawczych.

Dlaczego? Sąd podzielił zdanie obrony i uznał, że nie ma przesłanek ogólnych ani szczególnych dotyczących stosowania aresztowania tymczasowego. - I w ogóle jakiegokolwiek środka zapobiegawczego wobec mojego klienta - dodawała wyraźnie zadowolona mecenas Renata Kopczyk. - Sąd przychylił się do tego, co znalazło się w naszym zażaleniu. Sąd Okręgowy stwierdził, że zagrożenie wysoką karę jest w tym przypadku samoistną przesłanka do zastosowania aresztu tymczasowego, jednak Sąd Apelacyjny był odmiennego zdania.

To bezprecedensowa sprawa w polskim wymiarze sprawiedliwości, aby oskarżony, a potem skazany za tak poważne przestępstwo dwa razy był wypuszczany z aresztu tymczasowego. Pierwszy raz, by przez wiele miesięcy mógł uczestniczyć w procesie z tzw. wolnej stopy, choć drugi oskarżony o ten sam czyn musiał przebywać w areszcie. Ponownie - by mógł czekać na uprawomocnienie się wyroku skazującego.

Sprawa trafiła do Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu. W apelacjach obrońcy bądź sami skazani chcieli uniewinnienia, zmiany wyroku bądź jego uchylenia, ewentualnie przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia po zrobieniu nowych badań DNA i wezwaniu wskazanych świadków. Zdaniem prokuratury kara 25 lat pozbawienia wolności dla Norberta B. jest karą sprawiedliwą, zaś dla Ireneusza M. "jest rażąco niewspółmierna za czyn", jakiego wspólnie dokonali, zwłaszcza w sytuacji niewystępowania w jego przypadku jakichkolwiek okoliczności łagodzących, za to przy licznych okolicznościach o charakterze jednoznacznie obciążającym. Chodzi - jak wylicza prokuratura - m.in. o niskie pobudki, którymi kierował się przy popełnianiu zbrodni, działanie wobec nieletniej w stanie bezradności, z premedytacją i wykorzystaniem w swoim planie substancji działającej jak pigułka gwałtu, szczególną brutalność i okrucieństwo, jego karalność za podobne czyny, w tym gwałtu i usiłowania gwałtów, co świadczy o braku jakichkolwiek skutków resocjalizacyjnych, do czego wielokrotne odbywanie kar powinno doprowadzić, a co za tym idzie występowanie bardzo dużego ryzyka popełnienia przez Ireneusza M. kolejnych podobnych czynów z użyciem przemocy bądź groźby, co wynika wprost z treści opinii biegłych.