Wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych. W latach 1912-1919 odbywał studia filozoficzne i teologiczne w Rzymie na jezuickim uniwersytecie Gregorianum, które uwieńczył dwoma doktoratami. Założyciel Rycerstwa Niepokalanej oraz Niepokalanowa w Polsce i Japonii.
Dnia 19 września 1939 roku Niemcy aresztowali o. Kolbego wraz z pozostałymi braćmi z Niepokalanowa. Zostali oni umieszczeni w obozie w Amtlitz, a następnie w Ostrzeszowie. 8 grudnia o. Kolbe został zwolniony z obozu.Natychmiast powrócił do Niepokalanowa, by tu zająć się przygotowaniem 3000 miejsc dla wysiedlonych z Poznańskiego, wśród których Żydów było 2000. 17 lutego 1941 roku gestapo zabrało o. Kolbego do Warszawy na osławiony Pawiak. 25 maja 1941 roku wywieziono go do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Otrzymał numer 16 670.
Pod koniec lipca 1941 roku uciekł jeden z więźniów z bloku o. Kolbego. Wściekły komendant nakazał zwołać na plac cały blok i co dziesiątego wytypowanego przez siebie więźnia skazał na śmierć głodową, w specjalnie na to przygotowanym bunkrze. Wśród przeznaczonych na śmierć znalazł się Franciszek Gajowniczek. Nieszczęśliwy westchnął, że musi opuścić żonę i dzieci. Wtedy stała się rzecz, która zdumiała katów. Z szeregu wyszedł o. Kolbe i prosił, by jego skazano na śmierć zamiast Gajowniczka, który stał obok niego. Na pytanie: kim jest? odparł, że jest kapłanem katolickim. Jest samotny, a Gajowniczek ma żonę i dzieci. Poszedł na śmierć wraz z 9 towarzyszami do bloku śmierci, nr 13. Bunkier, który dotąd był miejscem przekleństw i rozpaczy, pod przewodnictwem o. Maksymiliana stał się przybytkiem Bożej chwały. Modlono się i śpiewano nabożne pieśni. Przyzwyczajony do głodu o. Kolbe przeżył w bunkrze dwa tygodnie bez kruszyny chleba i kropli wody. Wreszcie oprawcy dobili go zastrzykiem fenolu. Stało się to 14 sierpnia, w wigilię Wniebowzięcia Najśw. Maryi Panny 1941 roku. O. Kolbe miał zaledwie 47 lat.
Dnia 17 października 1971 roku papież Paweł VI dokonał osobiście uroczystej beatyfikacji Męczennika w obecności dziesiątków tysięcy wiernych z całego świata i ponad 3000 pielgrzymów polskich.
Dnia 10 października 1982 roku Ojciec święty Jan Paweł II dokonał jego kanonizacji.
Na mocy Dekretu Stolicy Apostolskiej z dnia 22 maja 1999 roku św. Maksymilian Kolbe jest patronem polskich honorowych dawców krwi.
Napisz komentarz
Komentarze