Oława. Tu mieszkali
W źródłach dotyczących historii Oławy próżno szukać kompletnego opracowania, dotyczącego Żydów. Pojawiają się jedynie szczątkowe informacje, które są często powielane. Niezmiernie trudne jest odnalezienie i ustalenie nowych faktów. Wartość tych publikacji jest ważna, ponieważ zawierają wiele nowych, niepublikowanych historii, opartych głównie na źródłach archiwalnych.
Setki lat temu
Pierwsze wzmianki o społeczności żydowskiej w Oławie sięgają XIV wieku. Zdawkowe informacje mówią o tym, że w 1353 roku przebywała tu Żydówka Rachela, a w 1357 przybyła do Wrocławia pani Gold z Oławy. Wyznawcy judaizmu napływali wtedy w szczególności do Brzegu i Wrocławia. Trudnili się przede wszystkim handlem oraz lichwiarstwem, przez co nie byli akceptowani przez innych mieszkańców. Gdy wybuchła epidemia dżumy, a po niej nastąpiła klęska głodu, w wielu miejscach oskarżano ich o zatruwanie studni, co doprowadziło do pogromu. Możliwe, że wtedy ucierpieli również Żydzi, związani z Oławą.
W połowie XV wieku dochodziło do kolejnych pogromów, powszechnie usuwano Żydów z pobliskich terenów. Głównym sprawcą tego był franciszkanin i inkwizytor Jan Kapistran, który we Wrocławiu oskarżał Żydów o bezczeszczenie hostii oraz porwanie i zabicie chrześcijańskiego dziecka.
Nie odnaleziono informacji, aby po tych pogromach przez około 200 lat Żydzi zamieszkiwali Oławę. Zapewne zatrzymywali się tutaj tylko w czasie jarmarków i targów. Kolejna wzmianka źródłowa pochodzi dopiero z 1632 roku. Mówi o tym, że wyznawca judaizmu był najemcą oławskiej mennicy. Kilkadziesiąt lat później, na przełomie XVII i XVIII wieku, wraz z dworem Jakuba Sobieskiego, Żydzi przybyli do Oławy. Jednak wypędzili ich mieszkańcy po opuszczeniu miasta przez królewicza.
Kolejne informacje dotyczą wydarzenia z 1787 roku, kiedy Samuel Baruch Steinmann otrzymał koncesję osadniczą i starał się, aby dostał ją również jego syn.
Napisz komentarz
Komentarze